کلمه "میان" در زبان فارسی به عنوان یک حرف اضافه و همچنین به عنوان یک اسم کاربرد دارد. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. حرف اضافه: "میان" به معنای "وسط" یا "در وسط" به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم یا گروه اسمی قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:

   • "میان دو شهر"
   • "میان سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰"

2. اسم: "میان" همچنین می‌تواند به عنوان یک اسم به کار رود. مثلاً:

   • "میان دو کشور صلح برقرار شد."

3. نکات نگارشی:

   • "میان" در جمله به‌عنوان حرف اضافه، معمولاً نیاز به علامت نگارشی خاصی ندارد، ولی باید مراقب باشید که بعد از آن، اسم مورد نظر به درستی نوشته شود.
   • در ترکیب با دیگر کلمات، مانند "میان‌بر"، به شکل وصله‌ای نوشته شود.

4. فعل و قید: می‌توان آن را در ترکیب‌های دیگر نیز به کار برد، مانند "میان‌گذاشتن" (یعنی قرار دادن در میان).

5. جملات شرطی: "میان" ممکن است در جملات شرطی نیز به کار رود. مثلاً:

   • "اگر میان ما تبادل نظر شود، به نتیجه خوبی خواهیم رسید."
6. نگارش درست: توجه به نوشتن صحیح آن با "ی" و "ا" در "میان" و جلوگیری از اشتباهاتی مانند نوشتن "میان" به‌عنوان "میانی".

توجه به این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا از کلمه "میان" به‌درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. در میان هزاران ستاره، تنها یک مورد خاص توجه من را جلب کرد.
2. میان دوستانم، همیشه کسی هست که می‌توانم روی او حساب کنم.
3. کتاب‌های قدیمی در میان قفسه‌های کتابخانه به صورت مرتب چیده شده‌اند.