نامه رسان

کلمه "نامه‌رسان" از دو قسمت "نامه" و "رسان" تشکیل شده است. این کلمه به معنای کسی است که نامه‌ها را منتقل می‌کند یا به مقصد می‌رساند. در نگارش و استفاده از این کلمه، نکات زیر را باید مد نظر داشت:

1. تلفظ و املاء: این کلمه باید به صورت "نامه‌رسان" نوشته شود و "رسان" به صورت صحیح و با کسره‌ی مدخل حروف، به "رسان" نوشته شود.

2. فاصله‌گذاری: برای اتصال این دو جزء، معمولاً از خط تیره (-) استفاده می‌شود. لذا شکل صحیح آن "نامه‌رسان" است.

3. صرف و نحو: این کلمه به عنوان اسم مرکب می‌تواند به اشکال مختلف در جملات مختلف به کار برود. مثلاً: "من نامه‌رسانی را دیدم که نامه را به خانم احمدی تحویل می‌داد."

4. کاربرد: کلمه "نامه‌رسان" معمولاً به افراد یا سازمان‌هایی اطلاق می‌شود که وظیفه انتقال نامه را بر عهده دارند، و در متن‌های اداری، داستانی یا توصیفی می‌توان از این کلمه استفاده کرد.

5. قواعد جمع: جمع این کلمه به صورت "نامه‌رسانان" خواهد بود.

6. نکات نگارشی: در موارد رسمی و اداری، دقت در نگارش و استفاده درست از کلمات بسیار مهم است. لذا بهتر است از نوشتن نام‌ها و عناوین به صورت غیررسمی پرهیز شود.

به طور کلی، رعایت این نکات موجب می‌شود که نگارش شما دقیق و معتبر باشد.

1. نامه رسان هر روز به خانه ما می‌آمد و اخبار جدید را به ما می‌رساند.
2. او به عنوان نامه رسان در اداره پست کار می‌کند و بسیار علاقه‌مند به سفر در شهر است.
3. نامه رسان با سرعت هر چه تمام‌تر نامه‌های مهم را به مقصد می‌رساند تا هیچ تأخیری در ارسال آن‌ها ایجاد نشود.