در زبان فارسی، ترکیب "نان پاره" به دو صورت مورد استفاده قرار می‌گیرد: به‌عنوان اسم و به‌عنوان صفت.

1. به عنوان اسم: این ترکیب به معنای نانی است که پاره شده یا قطعه‌قطعه گردیده است. به عنوان مثال: "من نان پاره‌ای را در سفره گذاشتم."

2. به عنوان صفت: در این حالت "پاره" به‌عنوان صفتی برای توصیف نان استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "نان پاره خوشمزه‌تر است."

قوانین نگارشی:

• فاصله: بین دو کلمه "نان" و "پاره" نباید فاصله زیادی باشد و باید به درستی نوشته شوند.
• حروف اضافه: اگر بخواهید از حروف اضافه استفاده کنید، باید توجه کنید که آن‌ها به‌درستی با این ترکیب هماهنگ باشند. به عنوان مثال: "نان پاره‌ای که روز قبل تهیه شده بود..."

همچنین، به‌طور کلی، در نگارش باید به قواعد املایی و دستوری زبان فارسی توجه کرد تا متن شما خوانا و قابل فهم باشد.

1. صبح امروز با نان پاره‌ای که از شب قبل مانده بود، صبحانه‌ای ساده و دلپذیر درست کردم.
2. در بازار، نان پاره‌ای را دیدم که فروشنده با لبخند به مشتریان پیشنهاد می‌داد.
3. بچه‌ها با نان پاره در دست، در پارک مشغول بازی و خوشحالی بودند.