کلمه "نان دانی" به صورت ترکیبی از دو کلمه "نان" و "دانی" تشکیل شده است. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه پرداخته می‌شود:

1. نحو و صرف: "نان دانی" به معنای کسی است که نان می‌داند یا نان‌آور است. در جملات، این ترکیب معمولاً به صورت اسم استفاده می‌شود.

2. جدا نویسی: در نگارش، کلمات ترکیبی مانند "نان دانی" باید به صورت جدا نوشته شوند و بین آنها فاصله گذاشته شود.

3. رنگ و معنی: در متون ادبی، "نان دانی" می‌تواند بار معنایی خاصی داشته باشد، و ممکن است به طور مجازی به کسانی اطلاق شود که در یک زمینه خاص معیشت و گذران زندگی را می‌فهمند.

4. استفاده در جملات: می‌توانید از این ترکیب در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا صفت استفاده کنید. مثلاً: "او یک نان دانی ماهر است."

5. روان‌نویسی: در نوشتار، بهتر است از کلمات ساده و قابل فهم استفاده شود تا مفهوم به راحتی منتقل شود، به ویژه در متون عمومی.

6. نکات واج‌شناسی: در تلفظ صحیح کلمه "نان دانی"، باید توجه داشت که هردو بخش به طور واضح و صحیح تلفظ شوند.

با رعایت این نکات می‌توانید استفاده مناسبی از کلمه "نان دانی" در نوشته‌های خود داشته باشید.

1. نان دانی تازه‌ای که صبح از تنور بیرون آمده بود، عطر و طعمی بی‌نظیر داشت.
2. در بازار محلی، نان دانی‌ها همیشه اولین محصولاتی هستند که فروش می‌روند.
3. مادرم هر هفته برای صبحانه نان دانی تهیه می‌کند که با عسل و کره خورده می‌شود.