کلمه "وی" در زبان فارسی به عنوان ضمیر شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد و همواره به معنای "او" برای افراد به کار می‌رود. در اینجا چند نکته درباره‌ی استفاده و قواعد نگارشی مرتبط با "وی" آورده شده است:

1. جایگاه واژه: "وی" معمولاً به عنوان فاعل یا مفعول در جملات به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • وی به مدرسه می‌رود. (فاعل)
   • من کتاب او را به وی دادم. (مفعول)

2. رسم‌الخط: "وی" باید به‌صورت جدا نوشته شود، مگر در موارد خاص که در ترکیب‌های خاص یا با حروف اضافه بیفتد.

3. نکته‌های معنایی: "وی" بیشتر در متن‌های رسمی و ادبی به کار می‌رود و در محاوره معمولاً از "او" استفاده می‌شود.

4. صرف و نحوه استفاده: "وی" به صورت جمع در فارسی کاربرد ندارد و برای اشاره به یک فرد به‌کار می‌رود. برای اشاره به جمع می‌توان از "آنها" یا "ایشان" استفاده کرد.

5. به کارگیری در جملات: در جملات رسمی یا ادبی، "وی" می‌تواند قوام و احترام خاصی به جمله ببخشد.

مثال‌ها:

• وی در جمع ما بسیار مؤدب و بااخلاق است.
• آیا می‌دانید وی کجا زندگی می‌کند؟

با رعایت این نکات، می‌توانید از "وی" به درستی و به شکلی مناسب در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. وی همیشه در کلاس درس به سوالات دانش‌آموزان پاسخ می‌دهد.
2. وی تصمیم گرفته است به سفر دور دنیا برود.
3. وی یک هنرمند بااستعداد است که آثارش در نمایشگاه‌ها مورد توجه قرار گرفته‌اند.