عبارت "وی ستود" به معنای "او ستایش کرد" یا "او تحسین کرد" است و در اینجا می‌توان به نکات نگارشی و قواعدی مربوط به آن اشاره کرد:

1. ضمیر "وی":

   • "وی" یک ضمیر فاعلی است که به معنی "او" به کار می‌رود و به شخص ثالث اشاره می‌کند. استفاده از این ضمیر در نوشته‌های رسمی یا ادبی رایج است.

2. فعل "ستود":

   • "ستود" از فعل "ستودن" به معنی "ستایش کردن" است. این فعل در زمان گذشته سوم شخص مفرد به کار رفته است.

3. قواعد نگارشی:

   • در نوشتن جملات، باید به قواعد نگارشی توجه کرد. به عنوان مثال، در پایان جمله به نقطه، ویرگول یا علامت سوال نیاز است.
   • اگر این جمله بخشی از یک متن بزرگ‌تر باشد، باید به هم‌خوانی آن با جملات دیگر و نیز به نشانه‌های نگارشی دقت کنید.

4. به کارگیری در متن:

   • این عبارت می‌تواند در متون ادبی، توصیفی یا داستانی به کار رود. به عنوان مثال: "وی ستود طبیعت را که زیبایی‌های بی‌نظیری داشت."
5. توجه به سیاق:
   • در هنگام استفاده از این عبارت، توجه به سیاق و زمینه‌ی جمله ضروری است تا از کلمات و عبارات مناسب استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید عبارت "وی ستود" را به درستی در نوشته‌های خود به کار ببرید.

1. او در سخنرانی خود به دستاوردهای علمی آن محقق وی ستود و از تلاش‌هایش قدردانی کرد.
2. معلم به خاطر پیشرفت قابل توجه دانش‌آموز در درس ریاضیات، وی ستود و به او نشان افتخار داد.
3. در مراسم تقدیر، همه حاضران به خاطر فداکاری‌های داوطلبان، وی ستود و از خدماتشان تشکر کردند.