کلمه "یاد آمدن" در زبان فارسی به معنای به یاد آوردن یا به یاد شدن است و ترکیبی از فعل "یاد" و "آمدن" می‌باشد. در نگارش این عبارت، باید به چند نکته توجه کرد:

1. نحوه نوشتار: "یاد آمدن" معمولاً به صورت جدا نوشته می‌شود و به معنای فرایند به یاد آوردن است. به عبارت دیگر، "یاد" و "آمدن" به صورت دو کلمه مجزا نوشته می‌شوند.

2. صرف فعل: در جملات مختلف، شکل‌های مختلفی از این عبارت ممکن است به کار رود، مانند:

   • یادم آمد
   • یادش آمد
   • یادمان آمد این فعلاً به کاربردن مفهوم یادآوری در زمان‌های مختلف می‌باشد.

3. موقعیت استفاده: این عبارت اصولاً در مواقعی استفاده می‌شود که شخص می‌خواهد به یاد آورد یا چیزی را به خاطر بیاورد. به عنوان مثال:

   • وقتی که اتفاقی را به یاد می‌آورم، می‌گویم: "یادش آمد که کجا گذاشته."

4. قواعد نگارشی: در نوشتار رسمی، بهتر است از این عبارت در جملات کامل و با رعایت دیگر قواعد دستوری استفاده کنید. همچنین توجه داشته باشید که فعل‌های دیگر نیز ممکن است به شکل‌های مختلف به کار روند.

5. هم‌نشینی: در جمله‌ها می‌تواند با دیگر کلمات و عبارات ترکیب شود؛ مانند "یاد من آمد" یا "یاد تو آمد" و...

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "یاد آمدن" به خوبی و به طور صحیح استفاده کنید.

البته! در اینجا سه جمله با کلمه "یاد آمدن" آورده شده است:

1. وقتی صدای آهنگ قدیمی را شنیدم، خاطرات دوران کودکی‌ام به یاد آمد.
2. با دیدن عکس‌های خانوادگی، احساس کردم که احساسات گذشته دوباره به یاد آمدند.
3. در لحظه‌ای از تمرکز، نام آن کتابی که سال‌ها پیش خوانده بودم به یاد آمد.