کلمه "با پرستیژ" در زبان فارسی به معنای "با احترام" یا "با اعتبار" است. برای استفاده صحیح و نگارشی از این کلمه، رعایت چند نکته ضروری است:

1. تلفظ و نگارش صحیح: از نگارش "با پرستیژ" به صورت صحیح اطمینان حاصل کنید. در نوشتار فارسی کلمه "پرستیژ" به معنای اعتبار یا احترام معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2. ترکیب‌های صحیح: این کلمه معمولاً در جمله‌های توصیفی یا به عنوان صفت به کار می‌رود. مثلاً می‌توان گفت: "او یک فرد با پرستیژ است."

3. فعل مناسب: بستگی به ساختار جمله دارد. مثلاً می‌توان از افعالی مانند "داشتن"، "بودن" یا "کسب کردن" در کنار این کلمه استفاده کرد.

4. سبک و لحن کلام: در مواقع رسمی و اداری، استفاده از "با پرستیژ" می‌تواند مناسب باشد. اما در زبان محاوره‌ای ممکن است به کلمات غیررسمی‌تر ترجیح داده شود.

5. هم‌نشینی: این کلمه را می‌توان با واژه‌هایی مانند "رفتار"، "اکثر"، "خدمات" و ... به کار برد: "خدمات با پرستیژ".

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "با پرستیژ" به درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. او همیشه با پرستیژ و اعتماد به نفس در جمع صحبت می‌کند و توجه همه را جلب می‌کند.
2. این رستوران با دکوراسیون زیبا و خدمات عالی، مکان مناسبی برای مهمانی‌های با پرستیژ است.
3. لباس‌های برند و شیک او نشان‌دهنده سلیقه و شخصیت با پرستیژش است.