کلمه‌ی "با دندان" یک ترکیب است که به معنای "با استفاده از دندان" یا "در حالتی که دندان‌ها درگیرند" به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این ترکیب اشاره می‌شود:

1. نحوه‌ی نوشتن: "با دندان" باید به صورت جدا نوشته شود، زیرا "با" یک حرف اضافه است و دندان یک اسم.

2. نحوه‌ی استفاده: این ترکیب معمولاً زمانی استفاده می‌شود که بخواهیم تأکید کنیم که یک عمل با دندان انجام می‌شود، مثلاً "او با دندان apple را گاز زد."

3. فعل مرتبط: معمولاً از فعل‌هایی استفاده می‌شود که به نوعی با دندان در ارتباطند، مانند "گاز زدن"، "نیش زدن"، و "گاز گرفتن".

4. توافق و سازگاری: در جملات ترکیبی، باید دقت کرد که فعل و فاعل با هم متناسب باشند و به درستی با کلمه‌ی "با دندان" مرتبط شوند.

5. آرایش جملات: باید توجه داشت که در جملاتی که از این ترکیب استفاده می‌شود، ترتیب واژه‌ها و ساختار جمله باید به گونه‌ای باشد که مفهوم به درستی منتقل شود.

مثال:

• او با دندان لقمه را گاز زد.
• بچه‌ها با دندان‌های شیری‌شان سعی می‌کنند غذا را بخورند.

با رعایت این نکات می‌توان به خوبی از این ترکیب در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. او با دندان‌های سفید و زیبا لبخند زد و همه را جذب خودش کرد.
2. وقتی گربه‌اش را نوازش می‌کرد، ناگهان با دندانش انگشتش را گاز گرفت.
3. در روز عید، بچه‌ها با دندان‌های شیرینی که از مهمانی گرفته بودند، خوشحال بودند.