پهن

کلمه "پهن" در زبان فارسی به عنوان یک صفت استفاده می‌شود و به معنای وسیع، عریض یا گسترده است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده صفت: کلمه "پهن" معمولاً به عنوان صفت برای توصیف ویژگی‌های مکانی، اشیاء یا حتی احساسات استفاده می‌شود. مثلاً: "این میز پهن است." یا "چشمانش پهن بود."

2. هجا و تلفظ: "پهن" دارای یک هجا است و به صورت [pæhn] تلفظ می‌شود. توجه به تلفظ صحیح در نوشتار و گفتار امری مهم است.

3. قواعد صرف و نحو: "پهن" می‌تواند به فرم‌های مختلف تغییر کند، مثلاً "پهن‌تر" (برای مقایسه) و "پهن‌ترین" (برای تفکیک در جمع). از این شیوه‌ها برای بیان درجات مختلف استفاده می‌شود.

4. نسبت با سایر صفات: کلمه "پهن" در ترکیب با سایر صفات می‌تواند به توصیف دقیق‌تری منجر شود. به عنوان مثال، "پهن و بزرگ" یا "پهن و زیبا".

5. کاربرد در شعر و ادبیات: شاعران و نویسندگان ممکن است از کلمه "پهن" برای توصیف مناظر طبیعی یا حالت‌های انسانی استفاده کنند. به عنوان مثال: "دریاچه‌ای پهن در دل جنگل."

6. نکات نگارشی: از آنجا که "پهن" یک کلمه فارسی است، باید در جملات صحیح و با ساختار مناسب به کار رود. توجه به انطباق بین صفت و اسم (مثلاً در جنس و شمار) از اهمیت بالایی برخوردار است.

اگر سوال خاص دیگری درباره این کلمه دارید، لطفاً بپرسید!

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "پهن" در جمله آورده شده است:

1. فرش جدیدی که خریده‌ام بسیار پهن و زیباست.
2. این جدول پهن است و می‌توانیم روی آن چیزهای زیادی قرار دهیم.
3. گریمی که روی صحنه می‌رود، شامل لباس‌های پهن و راحت است.
4. این جاده خیلی پهن است و دو ماشین به راحتی می‌توانند از کنار هم رد شوند.
5. سطح دریا در این منطقه نسبتاً پهن و آرام است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!