تندر

کلمه "تندر" در زبان فارسی معانی مختلفی دارد و ممکن است به زمینه‌های مختلفی اشاره کند. به طور کلی، "تندر" به معنی طوفان یا بارش شدید باران به کار می‌رود، اما در زبان محاوره‌ای و ادبی نیز معانی متفاوتی می‌تواند داشته باشد.

از نظر نگارشی و قواعد زبان فارسی، نکات زیر را می‌توان درباره کلمه "تندر" در نظر گرفت:

1. نوشتن صحیح: کلمه "تندر" باید به درستی و بدون املای اشتباه نوشته شود.

2. استفاده در جمله: هنگام استفاده از کلمه در جمله، توجه به نحوه ساختار جملات و نهاد و گزاره مهم است. مثال: "تندر به ناگاه در آسمان ظاهر شد."

3. تلفظ: در هنگام سخن گفتن، تلفظ صحیح کلمه "تندر" با توجه به تلفظ استاندارد زبان فارسی ضروری است.

4. دوآتشه: در زبان محاوره‌ای، ممکن است این کلمه به شکل‌های مختلف با تغییرات محلی یا فرهنگی تغییر کند که باید در نظر گرفته شود.

5. زبان ادبی: در متون ادبی، می‌توان از "تندر" استفاده کرده و آن را با تشبیه‌ها و مجازهای مختلف همراه کرد. مثال: "تندر عشق، دل‌ها را به لرزه درمی‌آورد."

6. نکات دستوری: "تندر" می‌تواند به عنوان اسم در جملات به کار رود و ممکن است به لحاظ نحوی به فاعل یا مفعول نسبت داده شود، بنابراین باید به نقش آن در جمله توجه کرد.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد خاص یا زمینه‌ای از این کلمه دارید، لطفاً بفرمایید تا بیشتر توضیح دهم.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تندر" در جملات آورده شده است:

1. صدای تندر در آسمان طنین انداز شد و همه را متوجه طوفان impending کرد.
2. او به تماشای رعد و تندر از پنجره نشسته بود و از زیبایی آن لذت می‌برد.
3. در شب طوفانی، تندر به قدری قوی بود که به نظر می‌رسید زمین زیر پایش لرزید.
4. پس از گذر از طوفان و صدای تندر، دوباره آسمان آبی و آفتابی شد.

اگر به مثال‌های بیشتری احتیاج دارید، بفرمایید!