عبارت "سعی داشتن" در زبان فارسی به معنای تلاش کردن یا کوشش کردن برای رسیدن به کاری است. برای استفاده صحیح از این عبارت، قواعد نگارشی و نحوی زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. صرف فعل: فعل "داشتن" به صورت جملات فعلی به کار می‌رود و باید به لحاظ زمان و شخص مناسب صرف گردد. مثلاً: "او سعی دارد"، "من سعی داشتم".

2. مکمل‌های فعل: معمولاً بعد از "سعی داشتن" یک مفعول یا مکمل معنایی می‌آید که به توضیح بیشتر درباره‌ی موضوع تلاش اشاره دارد. مثلاً: "او سعی دارد در کنکور قبول شود".

3. هم‌نشینی با افعال: می‌توان از فعل‌های دیگری نیز در کنار "سعی داشتن" استفاده کرد. به عنوان مثال: "سعی داشت تا پروژه را به پایان برساند".

4. استفاده در جملات: جمله‌ای که شامل "سعی داشتن" است، باید دارای ساختار منطقی و ясایی باشد. مثلاً: "من سعی دارم که هر روز ورزش کنم".

5. نحو و زبان محاوره و رسمی: در زبان رسمی‌تر، بهتر است از "سعی دارم" به جای "سعی دارم که..." استفاده شود، مگر اینکه جملات پیچیده‌تری لازم باشد.

استفاده صحیح از این عبارت می‌تواند به بهبود بیان و نوشتار شما در زبان فارسی کمک کند.