در زبان فارسی، "طلب داشتن" به معنای خواستن یا جستجو کردن چیزی است. در زیر به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این عبارت اشاره می‌کنیم:

1. استفاده صحیح از فعل: "طلب داشتن" به عنوان یک فعل مرکب به کار می‌رود. معمولاً در جملات رسمی یا ادبی به این شکل استفاده می‌شود. مثلاً: "او طلب داشتن علم و دانش را از کودکین خود سرلوحه کار خود قرار داد."

2. توافق با فاعل: همانند سایر افعال، این عبارت نیز باید با فاعل جمله هماهنگی داشته باشد. مثلاً در جملات جمع یا مفرد باید به این نکته توجه کرد.

3. پیشوند و پسوندها: در صورت نیاز به بیان ویژگی‌های بیشتر، می‌توان از پسوندها و پیشوندهای لازم استفاده کرد. مثلاً: "طلبکار" یا "طلبکاری."

4. نحوه‌ی بیان عواطف و احساسات: در جملات توصیفی، می‌توان از "طلب داشتن" برای بیان عواطف و احساسات استفاده کرد. مثلاً: "او طلب داشتن محبت و محبت را در چشمانش می‌توانستید ببینید."

5. تنوع در جملات: برای جلوگیری از تکرار، می‌توان از مترادف‌ها یا عبارات مشابه برای بیان مفهوم استفاده کرد. به عنوان مثال، به جای "طلب داشتن" می‌توان گفت "خواستن" یا "جستجو کردن."

با رعایت این نکات، می‌توان جمله‌های صحیح و با کیفیت‌تری با استفاده از "طلب داشتن" تهیه کرد.