کلمه "غیب‌گویی" دارای یک ساختار خاص در زبان فارسی است که شامل ترکیب "غیب" و "گویی" می‌باشد. در اینجا به بررسی برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این واژه می‌پردازیم:

1. نکته نگارشی:

   • "غیب‌گویی" با استفاده از یک خط تیره (ـ) نوشته می‌شود، زیرا این کلمه ترکیب دو جز است و باید به هم متصل باشند.

2. نقش واژه:

   • "غیب‌گویی" به عنوان یک اسم به کار می‌رود و معمولاً به معنای بیان امور پنهان یا پیش‌بینی رویدادهایی است که در حالت عادی نمی‌توان از آن‌ها آگاه شد.

3. جمع بستن:

   • جمع "غیب‌گویی" به شکل "غیب‌گویی‌ها" نوشته می‌شود.

4. صرف و نحوه استفاده:

   • این واژه می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف الیه به کار رود. به عنوان مثال:
     • "غیب‌گویی او همیشه مورد توجه بوده است."
     • "در مورد غیب‌گویی‌های گذشته تحقیقاتی انجام شده است."
5. هم‌نشینی:
   • این کلمه می‌تواند با صفت‌ها و قیدهای مختلف همراه شود. برای مثال:
     • "غیب‌گویی دقیق" یا "غیب‌گویی امروزی".

با رعایت این نکات نگارشی و دستوری، می‌توانید به درستی از کلمه "غیب‌گویی" در نوشته‌ها و گفتارهای خود استفاده کنید.

۱. مهارت‌های غیب گویی برخی افراد باعث شده تا آنها به عنوان مشاوران روحانی شناخته شوند.
۲. او همیشه به قدرت‌های غیب گویی‌اش افتخار می‌کند و معتقد است که می‌تواند آینده را پیش‌بینی کند.
۳. غیب گویی در فرهنگ‌های مختلف به اشکال متفاوتی وجود دارد و در بسیاری از جوامع مورد توجه قرار گرفته است.