کلمه "کناره‌جویی" در زبان فارسی به معنای کناره‌گیری، فاصله گرفتن یا دوری از یک موقعیت یا موقعیت‌های خاص استفاده می‌شود. این کلمه به صورت اسم و از ترکیب دو بخش "کناره" و "جویی" ساخته شده است. در اینجا نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. فاصله گذاری: کلمه "کناره‌جویی" به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و نباید بین دو بخش آن فاصله گذاشت.

2. تغییر شکل: همانند بسیاری از اسم‌های مرکب، می‌توان آن را در جملات مختلف به اشکال مختلف به کار برد. به عنوان مثال:

   • کناره‌جویی افراد در اجتماع می‌تواند منجر به انزوا شود.
   • او به کناره‌جویی عادت کرده است.

3. نوشتار و کاربرد: در نوشتار رسمی و غیررسمی، بهتر است از یک شکل ثابت استفاده شود و از تغییر شکل‌های غیررسمی پرهیز شود. مثلاً "کناره جویی" را نباید به صورت جدا نوشت.

4. معادل‌ها: گاهی ممکن است معادل‌های دیگری مانند "انزوا" یا "کناره‌گیری" وجود داشته باشد که در برخی متن‌ها می‌توان به جای "کناره‌جویی" استفاده کرد، اما هر یک بار معنای خاص خود را دارند و باید با توجه به上下یتی که در آن به کار می‌روند، انتخاب شوند.

5. استفاده در جملات: در جملات باید توجه داشت که معنای کلمه در متن به‌درستی منتقل شود.
   • مثال: "کناره‌جویی او از فعالیت‌های اجتماعی باعث نگرانی دوستانش شد."

این نکات به شما کمک می‌کند تا به درستی از کلمه "کناره‌جویی" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. کناره جویی از مشکلات اجتماعی به معنای نادیده گرفتن واقعیت‌ها نیست، بلکه فرصتی برای تفکر و برنامه‌ریزی بهتر است.
2. برخی افراد به دلیل ترس از قضاوت دیگران، به کناره جویی در روابط اجتماعی روی می‌آورند.
3. کناره جویی در زمان‌های دشوار می‌تواند به فرد کمک کند تا آرامش ذهنی بیشتری پیدا کند.