کلمه "محظوظ کردن" به طور کل به معنای لذت بردن یا خوشحال کردن است. در فارسی، می‌توان به چند نکته نگارشی و دستوری در ارتباط با این کلمه اشاره کرد:

1. استفاده از "محظوظ" به عنوان صفت: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود. برای مثال: "او محظوظ شد."

2. فعل مرکب: "محظوظ کردن" به عنوان یک فعل مرکب نیز می‌تواند به کار رود. برای مثال: "او بچه‌ها را محظوظ کرد."

3. استفاده‌ی صحیح از زمان‌ها: هنگام استفاده از این فعل، باید به زمان فعل دقت شود؛ به عنوان مثال: "من او را محظوظ کردم"، یا "او در این جشن محظوظ شده بود."

4. توجه به ساختار جملات: همواره در ساخت جملات باید به نحوه‌ی ترکیب کلمات توجه داشته باشیم تا جملات معنا دار و روان به نظر برسند.

5. استفاده از قیدها: ممکن است بخواهید برای توصیف نحوه یا شدت "محظوظ کردن" از قیدهایی مانند "بسیار" یا "کمی" استفاده کنید. برای مثال: "او بسیار محظوظ شد."

در نهایت، توجه به قواعد کلی نگارش فارسی مثل نشانه‌گذاری، فاصله‌گذاری صحیح و دیگر نکات نگارشی نیز در این زمینه اهمیت دارد.