مسامحه داشتن

کلمه "مسامحه داشتن" به معنای سهل‌انگاری یا بی‌توجهی به موضوعی است. در استفاده از این عبارت و همچنین نگارش صحیح آن، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. ترکیب صحیح: "مسامحه" یک اسم و "داشتن" فعل است، بنابراین باید به درستی در جملات ترکیب شوند. به عنوان مثال: "او در کارش مسامحه دارد."

2. فعل به‌کار رفته: توجه داشته باشید که "داشتن" باید با فعل‌های دیگر نیز به درستی تناظر داشته باشد. به‌عنوان مثال، می‌توانید از جملاتی نظیر "ما باید از مسامحه در کارهایمان پرهیز کنیم" استفاده کنید.

3. استفاده از قید: می‌توان برای تاکید بیشتر، قیدهایی نیز به کار برد. برای مثال: "او به شدت در تحصیلش مسامحه دارد."

4. زمینه‌ساز: در بعضی از متون، بهتر است که برای مشخص‌تر کردن معنای "مسامحه" توضیحات بیشتری ارائه دهید، مانند اینکه چرا یا چگونه فردی مسامحه می‌کند.

5. نگارش رسمی: در نوشته‌های رسمی، سعی کنید جملات را به‌صورت مختصر و مفید بیان کنید و از به‌کاربردن زواید پرهیز کنید. مثلاً: "باید توجه کنیم که مسامحه در کار می‌تواند به مشکلات بزرگتر منجر شود."

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از عبارت "مسامحه داشتن" در نوشتار خود استفاده کنید.