نقش پذیر

کلمه "نقش‌پذیر" در زبان فارسی به معنای قابلیت پذیرش نقش یا اثرپذیری از یک عامل دیگر است. برای استفاده صحیح و نگارشی این کلمه، توجه به نکات زیر مفید است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "نقش‌پذیر" باید با اتصال "خط تیره" (ـ) نوشته شود؛ به این دلیل که دو جزء "نقش" و "پذیر" به هم متصل شده‌اند.

2. معنی: این واژه معمولاً به ویژگی‌ها یا حالاتی اطلاق می‌شود که یک شخص، شیء یا پدیده بتواند تحت تأثیر عوامل بیرونی یا داخلی قرار بگیرد.

3. مصرف در جملات:

   • "این مواد به دلیل ترکیبات خاصشان بسیار نقش‌پذیر هستند."
   • "افراد نقش‌پذیر معمولاً تأثیرپذیری بیشتری از محیط دارند."

4. قواعد نگارشی:

   • در استفاده از این کلمه، باید به هم‌نشینی مناسب آن با دیگر واژه‌ها توجه کنید؛ مثلاً می‌توانید از عباراتی همچون "نقش‌پذیری در جامعه" یا "افراد نقش‌پذیر" بهره بگیرید.
5. استفاده در متن‌های علمی و ادبی: این کلمه می‌تواند در متون علمی به جهت اشاره به پدیده‌ها و تغییرات و در متون ادبی به‌منظور وصف شخصیت‌ها یا حالات فردی به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "نقش‌پذیر" را به‌درستی در نوشته‌های خود به‌کار ببرید.