ننگ آور

کلمه "ننگ‌آور" یک واژه مرکب است که از دو قسمت "ننگ" و "آور" تشکیل شده است. در اینجا نکاتی درباره‌ی قاعده‌های فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه ارائه می‌شود:

1. نوشتن با خط صحیح:

   • این کلمه به صورت "ننگ‌آور" نوشته می‌شود که با استفاده از خط فاصل (یا "میان‌خط") به هم متصل شده است. این نکته به دلیل آن است که هر دو بخش آن به یک مفهوم واحد اشاره دارند.

2. معنی‌شناسی:

   • "ننگ‌آور" به معنای چیزی است که موجب ننگ یا شرمساری باشد. به عبارتی، به چیزهایی اطلاق می‌شود که باعث سرافکندگی فرد یا گروهی می‌شوند.

3. استفاده در جملات:

   • این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف افراد، کنش‌ها یا رویدادهای خاصی به کار رود. مثلاً: "این عمل او یک عمل ننگ‌آور بود."

4. قواعد نگارشی:

   • در جملات رسمی و ادبی، توجه به قواعد نگارشی و اصول نثر مکتوب اهمیت دارد. استفاده صحیح از کلمه "ننگ‌آور" به نهاد و فعل‌های جملات بستگی دارد و باید با دیگر اجزای جمله تناسب داشته باشد.
5. قید معنایی:
   • ممکن است "ننگ‌آور" به عنوان یک صفت بر برچسب زدن به موضوعاتی که در سطح اجتماعی یا اخلاقی مورد انتقاد قرار می‌گیرند، به کار رود.

به یاد داشته باشید که استفاده از واژه‌ها به کاربرد آن‌ها در متن، زمینه و مخاطب بستگی دارد.