هرزه کار

کلمه "هرزه‌کار" در زبان فارسی به معنای فردی است که به طور غیرموجه و بدون هدف به فعالیت‌های بیهوده و ناپسند می‌پردازد. در نوشتن و استفاده از این کلمه، چند قاعده و نکته نگارشی و دستوری وجود دارد:

1. نقطه‌گذاری: در متن‌های رسمی و ادبی، کلمه "هرزه‌کار" باید به درستی و بدون اشتباه نگارشی نوشته شود. توجه داشته باشید که بین دو قسمت کلمه ("هرزه" و "کار") باید از علامت اتصال "ـ" استفاده کنید.

2. فارسی‌نویسی: این کلمه به صورت صحیح "هرزه‌کار" نوشته می‌شود و از به کار بردن واژه‌ها به صورت غیررسمی یا عامیانه پرهیز کنید، مگر اینکه در متن‌های غیررسمی یا محاوره‌ای باشد.

3. جایگاه دستور زبانی: این کلمه از نوع اسم است و می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • "او یک هرزه‌کار است."
   • "به فعالیت‌های هرزه‌کارانه توجه نکنید."

4. معنای کلمه: در متون مختلف، ممکن است نیاز به توضیح معنایی این کلمه داشته باشید. بنابراین، ارائه اطلاعات یا تعریف مختصری در مورد آن در متن‌های علمی یا آموزشی می‌تواند مفید باشد.

5. استفاده در جملات: این کلمه را در جملات به صورت معنایی صحیح و مرتبط به کار ببرید. برای مثال:
   • "هرزه‌کاران معمولاً در کارهای بی‌فایده وقت خود را تلف می‌کنند."

در نهایت، توجه به قواعد نگارشی و دستوری در استفاده از کلمات می‌تواند به بهبود کیفیت نوشتار کمک کند.