هرزه گو

کلمه "هرزه‌گو" به معنای کسی است که سخنان زشت و نامناسب می‌گوید یا در گفتار خود به بی‌ادبی و هرزگی می‌پردازد. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده درست از آن، می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: "هرزه‌گو" باید به صورت با فاصله و با خط تیره نوشته شود، تا نشان‌دهنده‌ی نوعی ترکیب باشد.

2. تلفظ: در تلفظ این کلمه "هرزه" به معنای بی‌قیدی و بی‌ادبی، و "گو" به معنای سخن‌گو است. بنابراین، معنی کلمه به خوبی بیان می‌شود.

3. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملات توصیفی به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • او هرزه‌گو است و همیشه سخنان نامناسب به زبان می‌آورد.
   • در جلسه، هرزه‌گویی او موجب ناراحتی دیگران شد.

4. معادل‌ها: معادل‌های دیگر این کلمه می‌توانند شامل "بی‌شرم"، "بی‌ادب" یا "وَقیح" باشند، اما هر یک از این کلمات بار معنایی متفاوتی دارند که باید در متن به درستی انتخاب شوند.

5. نکات نگارشی: در متون رسمی و ادبی بهتر است از این کلمه با احتیاط استفاده کنید و در جاهایی که رسمی‌تر است از اصطلاحات جایگزین استفاده کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "هرزه‌گو" در نگارش فارسی خود استفاده کنید.