عبارت "حسد بردن" به معنای حسد ورزیدن و غبطه خوردن به دیگران است. در زبان فارسی، استفاده از این عبارت و همچنین نگارش صحیح آن نیازمند رعایت برخی قواعد زبانی و نگارشی است. در زیر به چند نکته اشاره می‌کنم:

1. تقابل با مثبت: معمولاً در جملات حسد را نسبت به موفقیت یا ویژگی‌های مثبت دیگران بیان می‌کنیم. به عنوان مثال:

   • "او به موفقیت‌های دوستانش حسد می‌برد."

2. فعل حسد بردن: این فعل یک ترکیب فعلی است. به همین دلیل، باید در ساختار جمله با دیگر افعال و موضوعات هماهنگ باشد.

   • "من به آدم‌های موفق حسد می‌برم."

3. استفاده از قیدها: می‌توان با استفاده از قیدهای توصیفی، حسد را بهتر تبیین کرد.

   • "گاهی اوقات حسد به موفقیت دیگران، انسان را به چالش می‌کشد."

4. حالت‌های مختلف جملات: می‌توان از این عبارت در حالت‌های مختلف (مثبت، منفی، سوالی و ...) استفاده کرد:

   • "آیا حسد به دیگران درست است؟"
   • "او به دستاوردهای دوستانش حسد نمی‌برد."
5. رعایت املای صحیح: املای عبارت "حسد بردن" باید به درستی رعایت شود و از نوشتن نادرست آن مانند "حسدبردن" که به هم چسبیده نوشته می‌شود، پرهیز شود.

در مجموع، توجه به موضوع جمله، ساختار آن و نحوه بیان حسد در آثار نوشتاری اهمیت زیادی دارد.

1. او همیشه به موفقیت‌های دوستانش حسد می‌برد و از این موضوع ناراحت بود.
2. حسد بردن به دیگران تنها باعث ایجاد فاصله و کینه در روابط می‌شود.
3. وقتی دید که هم‌کلاسی‌اش در مسابقه اول شد، نتوانست حسد خود را پنهان کند.