در زبان فارسی، کلمه "خواب‌دار" به معنی چیزی که خواب را به همراه دارد یا ایجاد خواب می‌کند، به کار می‌رود. در این کلمه، "خواب" به عنوان اسم و "دار" به عنوان پسوندی که به معنی دارا بودن چیزی است، به کار رفته است.

به طور کلی، قواعد نگارش این کلمه به صورت زیر است:

1. نوشتار: کلمه "خواب‌دار" باید با خط تیره (یا فاصله) نوشته شود تا دو بخش آن به وضوح از یکدیگر تفکیک شود.

2. استفاده: این کلمه معمولاً در توصیف اشیاء یا حالت‌هایی به کار می‌رود که باعث خواب‌آلودگی یا خواب‌آوری می‌شوند. به عنوان مثال، "این بالش خواب‌دار است."

3. قواعد ساخت:

   • "خواب" به عنوان اسم اصلی و "دار" به عنوان پسوند به کار رفته است.
   • "دار" به معنی داشتن یا ایجاد کردن است، لذا معنی کلی این واژه به نوعی به دارا بودن خاصیت خواب مرتبط می‌شود.
4. مفاهیم مرتبط: واژه‌های مشابه دیگری که به مفهوم خواب مرتبط هستند نیز می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند، مانند "خواب‌آور."

در کل، در نگارش این کلمه باید به دقت به ساختار آن توجه کنید و در متن خود استفاده صحیح از آن را رعایت نمایید.