کلمه "دردی‌کش" یک واژه ترکیبی است که به معنای شخصی است که درد را به نوعی تحمل می‌کند یا به عبارتی دیگر، کسی که درد را تجربه می‌کند و آن را به دوش می‌کشد. این واژه در ادبیات فارسی و نگارش علمی یا ادبی می‌تواند به شکل‌های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. در زیر برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این واژه را بررسی می‌کنیم:

1. فاصله‌گذاری:

   • کلمه "دردی‌کش" به صورت ترکیبی نوشته می‌شود و معمولاً به یک کلمه یگانه به حساب می‌آید. استفاده از علامت "ـ" (مد) بین دو بخش کلمه نشان‌دهنده‌ی ترکیب آن‌ها بوده و مانع از سردرگمی می‌شود.

2. نوشتار صحیح:

   • شکل صحیح نگارش این کلمه به صورت "دردی‌کش" است. نوشتار آن باید روان و واضح باشد.

3. قید و وصف:

   • این واژه معمولاً به عنوان یک صفت یا قید توصیفی در جملات استفاده می‌شود و می‌تواند به نوبه‌ی خود شخصیت روایت یا توصیف‌کننده یک احساس را نشان دهد.

4. تناسب با بافت جملات:

   • باید توجه داشت که به کار بردن این کلمه در جملات باید با بافت کلام و مفهوم کلی آن سازگار باشد. به عنوان مثال: "او یک دردی‌کش واقعی است که همیشه در سخت‌ترین شرایط مقاومت کرده است."
5. استفاده ادبی:
   • در اشعار و متون ادبی، می‌توان از این کلمه برای ایجاد تصاویری عمیق و تأثیرگذار استفاده کرد. مثلاً: "دردی‌کش زخم‌های عمیق را با صبر و شکیبایی تحمل می‌کند."

در نهایت، کلمه "دردی‌کش" می‌تواند در نوشته‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد، اما رعایت قواعد نگارشی و اجتناب از خطاهای املایی و گرامری، به ارتقای کیفیت اثر کمک می‌کند.