کلمه «ستاره‌پرست» یک کلمه ترکیبی است که به دو بخش «ستاره» و «پرست» تقسیم می‌شود. در زبان فارسی، برای نوشتن کلمات ترکیبی که دارای دو بخش هستند، قواعد خاصی وجود دارد. در ادامه نکاتی در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه ذکر می‌شود:

1. فاصله‌گذاری: بین دو بخش «ستاره» و «پرست» باید از علامت « - » (کسره) استفاده شود تا مشخص شود که این دو کلمه به هم چسبیده و یک مفهوم جدید را ایجاد می‌کنند. درست آن «ستاره‌پرست» است.

2. معناشناسی: «ستاره‌پرست» به معنای کسی است که به ستاره‌ها علاقه دارد یا به نوعی ستاره‌ها را می‌پرستد. در بعضی مواقع، این کلمه در ادبیات یا اشعار به معنای عاشق یا علاقه‌مند به زیبایی یا چیزهای فراتر از واقعیت نیز به کار می‌رود.

3. نقش دستوری: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول، یا مضاف‌الیه قرار گیرد.

4. استفاده از حروف: در نوشتن این کلمه، هیچگونه حروف اضافه یا تغییر در ساختار اصلی «ستاره» و «پرست» نباید صورت گیرد، مگر اینکه عناصری در جمله، نوع بیان یا معنا را تغییر دهند.

مثال در جمله:

• او یک ستاره‌پرست است که همیشه به آسمان شب علاقه دارد.

این نکات می‌تواند به درک و نگارش درست این کلمه کمک کند.