کلمه «الله‌یار» از دو بخش تشکیل شده است: «الله» و «یار». در زبان فارسی، ترکیب این دو واژه به‌صورت صحیح و با رعایت قواعد نگارشی زیر اشاره می‌شود:

1. استفاده از همزه: در کلمه «الله»، همزه باید به‌درستی نوشته شود. فعل «الله‌یار» همواره با همزه نوشته می‌شود.

2. نکته‌گذاری: اگر کلمه «الله‌یار» در متن به‌کار برود، نیازی به استفاده از فاصله یا نشانه‌های اضافی میان دو بخش آن نیست. این کلمه به‌عنوان یک اسم خاص و مرکب به شمار می‌رود.

3. نکته‌های املایی: در نوشتن، حواستان باشد که حروف به‌درستی و بدون اشتباهات املایی نوشته شوند.

4. نقش کلمه: «اللَّه‌یار» به‌عنوان یک اسم یا عنوان می‌تواند در متون مذهبی، ادبی یا نام‌گذاری‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

5. ویژگی‌های خاص: این کلمه به‌عنوان یک شخصیت، شخصیت مذهبی یا عنوان دیگر ممکن است به‌کار رود و باید دقت شود که در متن شناخته‌شده باشد.

در نهایت، در نوشتن هر گونه متن، توجه به فرهنگ و معانی واژه‌ها و احترام به ساختار زبانی بسیار مهم است.