کلمه "بی قید" یک ترکیب مشتق از دو واژه "بی" و "قید" است که به طور کلی به معنای عدم محدودیت یا نبود قید و شرط است. در نکات نگارشی و قواعد فارسی مرتبط با این کلمه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. جدا نوشتن: کلمه "بی قید" به صورت جدا نوشته می‌شود و باید بین "بی" و "قید" فاصله وجود داشته باشد.

2. معنای کلمه: "بی" به معنای بدون و "قید" به معنای قید و شرط یا محدودیت است. این ترکیب به طور عمومی به معنای "بدون قید و شرط" یا "بدون محدودیت" مورد استفاده قرار می‌گیرد.

3. کاربرد: این عبارت در متون رسمی و غیررسمی برای بیان آزادی عمل یا شرایط بدون محدودیت به‌کار می‌رود. به عنوان مثال: "او به بی قید و شرط به کارهایش ادامه داد."

4. نحوه استفاده در جمله: می‌توان این کلمه را در موقعیت‌های گوناگون و با معانی مختلف به کار برد. به‌عنوان مثال:
   • "در قوانین جدید، به مسأله آزادی بیان بی قید توجه شده است."
   • "ما باید به دنبال راه‌هایی برای سفر بی قید و شرط باشیم."

با توجه به این نکات، می‌توان گفت که "بی قید" یک اصطلاح مهم و کاربردی در زبان فارسی است که در متون مختلف به‌کار می‌رود.