کلمه "تمام" در زبان فارسی به معنای "کامل"، "کلی" یا "همه" استفاده می‌شود و در موقعیت‌های مختلف کاربرد دارد. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده به عنوان صفت:

   • "تمام" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود:
     • مثال: "تمام افراد حاضر بودند."

2. قید التزام:

   • "تمام" می‌تواند به عنوان قید به کار رود، به ویژه در عبارات:
     • مثال: "او تمام تلاش خود را کرد."

3. ترکیب با دیگر کلمات:

   • "تمام" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شده و اصطلاحات جدیدی بسازد:
     • مثال: "تمام روز"، "تمام شب"، "تماماً" (به معنای کاملاً) و ... .

4. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی، توجه به املای درست کلمه‌ "تمام" ضروری است و نباید به اشتباه به صورت "تامام" نوشته شود.
   • در جمله‌ها باید به توافقات زبانی و تناسب با ساختار جمله توجه کرد.

5. نقش‌های مختلف در جمله:

   • توجه داشته باشید که بسته به ساختار جمله، "تمام" می‌تواند نقش‌های مختلفی ایفا کند.
   • مانند: "تمام کتاب‌ها را خواندم." (به عنوان صفت) و "تمامی امکانات در دسترس است." (به عنوان اسم).
6. نکته‌ مهم:
   • "تمام" در برخی از لغات ترکیبی دیگر نیز به کار می‌رود و در این حالت به معنای کامل یا جامع است.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و زیبایی از کلمه "تمام" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.

البته! در زیر چند مثال از استفاده کلمه "تمام" در جملات آورده شده است:

1. تمام کتاب‌ها در کتابخانه به صورت دسته‌بندی شده قرار دارند.
2. او تمام تلاشش را برای موفقیت در امتحان انجام داد.
3. تمام دوستانم در جشن تولدم حاضر بودند.
4. برای این پروژه تمام سرمایه‌ام را سرمایه‌گذاری کردم.
5. تمام مراحل ساخت خانه به پایان رسیده است.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!