کلمه "مقید" در زبان فارسی یکی از واژه‌های مهم است که در متون مختلف به کار می‌رود. در ادامه به بررسی قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه می‌پردازیم:

1. معنی و مفهوم: "مقید" به معنای محدود و محصور شده است و معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که اشاره به الزام یا قید و بند دارند.

2. نحوه‌ی نوشتن: این کلمه به صورت «مقید» نوشته می‌شود و از حروف اضافی و ترکیبات غیرمعمولی برخوردار نیست.

3. نقش در جمله: "مقید" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود، مثلاً در جملاتی مانند:

   • "او فردی مقید به اصول اخلاقی است."
   • "این قانون افراد را مقید به رعایت حقوق دیگران می‌کند."

4. موسیقی و تلفظ: در تلفظ کلمه "مقید" باید به حروف و ساختار آن توجه داشت. معمولاً این کلمه به صورت "ma-qid" تلفظ می‌شود.

5. هم‌خانواده‌ها: این کلمه دارای هم‌خانواده‌هایی مانند "قید" و "مقید کردن" است.

6. قواعد نگارشی:

   • کلمه "مقید" باید به صورت صحیح و بدون اشتباهات املایی نوشته شود.
   • در جملات باید به جایگاه آن (قبل یا بعد از فعل یا اسم) توجه کرد تا از لحاظ معنایی درست باشد.
7. استفاده‌های خاص: در متون رسمی و غیررسمی، "مقید" به‌ویژه در مباحث حقوقی، اجتماعی و ادبی کاربرد دارد.

در نهایت، برای استفاده صحیح از این کلمه، توجه به بافت جمله و مفهوم کلی آن بسیار مهم است.

1. او همیشه مقید است که به قول‌ها و وعده‌های خود عمل کند.
2. خانواده‌اش به اصول و ارزش‌های اخلاقی مقید هستند و هرگز از آن‌ها تخطی نمی‌کنند.
3. در این سازمان، تمامی کارمندان به رعایت قوانین و مقررات مقید می‌باشند.