کلمه "مقید بودن" در زبان فارسی به معنای "داشتن قید و شرط" یا "محدود بودن" استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این کلمه و ترکیب آن در جملات، می‌توان به چند نکته توجه کرد:

1. قید بودن: "مقید" به معنی وابسته به یک قید یا شرط است. این کلمه معمولاً در موقعیت‌هایی به کار می‌رود که اشاره به محدودیت‌ها یا الزامات دارد.

2. استفاده در جملات: معمولاً از "مقید بودن" در جملاتی استفاده می‌شود که یک موجودیت یا فرد به قیدهایی وابسته است. به عنوان مثال:

   • "او در تصمیم‌گیری خود مقید به نظرات دیگران بود."
   • "این قوانین مقید به اصول اخلاقی هستند."

3. فعل "بودن": این فعل به عنوان فعل اصلی در جملات به کار می‌رود و به حالت یا ویژگی اشاره دارد. بنابراین، جملات باید بر اساس زمان و شخص فعل مناسب تنظیم شوند.

4. ترکیب با دیگر کلمات: "مقید بودن" می‌تواند با کلمات دیگری مانند "در برابر"، "به" یا "با" ترکیب شود، که با توجه به مفهوم جمله می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد. مثلاً:
   • "او در برابر انتقادات مقید بود."
   • "این قرارداد مقید به تایید هردو طرف است."

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "مقید بودن" به طور صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتار استفاده کرد.