جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
اکتشاف، یابنده، پی بری، ردیابی، بازرسی، بازیابی، بروز، حکم، یافت، افزار، بینش، بصیرت، درک مستقیم، فراست، گنج، خزانه، دفینه، کشف رمز، تحمیل زدایی، پیش در امد، افشاء، اغاز عمل
تشریح نگارشی
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "کشف" در زبان فارسی به معنای پیدا کردن، آشکار ساختن یا نمایان کردن چیزی است. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و زبان‌شناختی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:
نحوه استفاده: "کشف" به عنوان اسم و همچنین به عنوان فعل (کشف کردن) مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:
کشف یک عنصر جدید.
او می‌خواست راز را کشف کند.
تلفظ: این کلمه به صورت "کَشف" تلفظ می‌شود و باید به این نکته توجه کنید که حروف کوتاه و تنوین به درستی ادا شوند.
ترکیب با دیگر واژه‌ها:
ممکن است "کشف" به همراه پسوندهایی مانند "کشف علمی"، "کشف هنری" و غیره به کار رود.
این کلمه می‌تواند به عنوان بخشی از ترکیبات دیگر نیز استفاده شود، مانند "کشف و شهود".
قواعد دستوری:
"کشف" یک اسم غیر قابل شمارش است. به همین دلیل، به طور معمول با عبارات "یک کشف" یا "چند کشف" به کار می‌رود.
در صورت به کار بردن این کلمه به عنوان فعل، باید همراه با فاعل مناسب و زمان قرار گیرد: "او کشف کرد".
قید و صفت: در جملات، میتوانید از صفات و قیدها برای توصیف "کشف" استفاده کنید:
کشف بزرگ، کشف مهم، به طور ناگهانی کشف کرد.
نکات نگارشی:
در نوشتار، حتماً از علامت‌های نگارشی مناسب مانند ویرگول و نقطه‌گذاری درست استفاده شود تا جملات واضح و خوانا باشند.
با رعایت این نکات، میتوانید به درستی از کلمه "کشف" در نوشته‌ها و گفتارهای خود استفاده کنید.
پیداکردن - پی بردن - آشکارساختن - هویدا کردن - پی برد - یافته - نویابی - یابش - یافتن 1- انكشاف
2- شهود
3- پيدا كردن، يافتن discovery, detection, finding, intuition, treasure trove, demodulation, overture اكتشاف، المكتشف، ما يكتشف اکتشاف، یابنده، پی بری، ردیابی، بازرسی، بازیابی، بروز، حکم، یافت، افزار، بینش، بصیرت، درک مستقیم، فراست، گنج، خزانه، دفینه، کشف رمز، تحمیل زدایی، پیش در امد، افشاء، اغاز عمل
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "کشف" در زبان فارسی به معنای پیدا کردن، آشکار ساختن یا نمایان کردن چیزی است. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و زبان‌شناختی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:
نحوه استفاده: "کشف" به عنوان اسم و همچنین به عنوان فعل (کشف کردن) مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:
کشف یک عنصر جدید.
او می‌خواست راز را کشف کند.
تلفظ: این کلمه به صورت "کَشف" تلفظ می‌شود و باید به این نکته توجه کنید که حروف کوتاه و تنوین به درستی ادا شوند.
ترکیب با دیگر واژه‌ها:
ممکن است "کشف" به همراه پسوندهایی مانند "کشف علمی"، "کشف هنری" و غیره به کار رود.
این کلمه می‌تواند به عنوان بخشی از ترکیبات دیگر نیز استفاده شود، مانند "کشف و شهود".
قواعد دستوری:
"کشف" یک اسم غیر قابل شمارش است. به همین دلیل، به طور معمول با عبارات "یک کشف" یا "چند کشف" به کار می‌رود.
در صورت به کار بردن این کلمه به عنوان فعل، باید همراه با فاعل مناسب و زمان قرار گیرد: "او کشف کرد".
قید و صفت: در جملات، میتوانید از صفات و قیدها برای توصیف "کشف" استفاده کنید:
کشف بزرگ، کشف مهم، به طور ناگهانی کشف کرد.
نکات نگارشی:
در نوشتار، حتماً از علامت‌های نگارشی مناسب مانند ویرگول و نقطه‌گذاری درست استفاده شود تا جملات واضح و خوانا باشند.
با رعایت این نکات، میتوانید به درستی از کلمه "کشف" در نوشته‌ها و گفتارهای خود استفاده کنید.
و ز آن جایگه شد سوى تخت باز همى گفت با داور پاك راز
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
