کلمه "قصد کننده" ترکیبی از دو واژه "قصد" و "کننده" است که در زبان فارسی به کار می‌رود. در استفاده از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. جدا یا متصل نوشتن: "قصد کننده" به‌صورت جدا نوشته می‌شود. زیرا "قصد" و "کننده" دو واژه مستقل هستند که به هم مربوط می‌شوند و در اینجا به معنای کسی است که قصد انجام کاری را دارد.

2. استفاده از علامات نگارشی: اگر این کلمه در یک جمله به کار برود، باید به قواعد نگارشی مربوط به جمله نیز توجه کرد. به‌عنوان مثال، اگر جمله‌ای شروع شود با "اگر قصد کننده بودی، باید ..." باید از ویرگول و دیگر علامت‌ها به درستی استفاده کرد.

3. نوع و حالت جمله: کلمه "قصد کننده" به عنوان یک اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر اجزای جمله قرار گیرد.

4. موجه بودن در متن: اطمینان حاصل کنید که استفاده از "قصد کننده" در متن شما مناسب و موجه باشد و مفهوم روشنی را منتقل کند. در غیر این صورت، ممکن است مفاهیم دقیق‌تر یا بهتری وجود داشته باشد که بتوانید استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "قصد کننده" به‌خوبی و به‌درستی در نوشته‌های خود استفاده کنید.