کلمه "اصطلاح‌طلب" در زبان فارسی به معنای کسی است که به جستجوی اصطلاحات و تعبیرات خاص و دقیق علاقه‌مند است. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. تجزیه و تحلیل کلمه:

   • "اصطلاح" به معنای تعبیری خاص یا گفته‌ای است که در یک حوزه خاص به کار می‌رود.
   • "طلب" به معنای خواستن یا جستجو کردن است.
   • این دو بخش با هم ترکیب شده‌اند و به معنای "کسی که به دنبال اصطلاحات است" می‌رسند.

2. نحو و صرف:

   • "اصطلاح‌طلب" یک اسم است و می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جملات به کار رود.

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی و ادبی، توصیه می‌شود از کلمات و عبارات به صورت صحیح و مطابق با قواعد نگارشی استفاده شود. برای مثال، در نوشتار رسمی:
     • به استفاده از حروف بزرگ در ابتدای جملات توجه کنید.
     • از ویرگول و نقطه‌گذاری مناسب استفاده کنید.

4. استفاده در جمله:

   • "او یک اصطلاح‌طلب است و همیشه به دنبال یادگیری اصطلاحات جدید در زبان فارسی است."
   • "مقاله‌اش سرشار از اصطلاحات تخصصی است، از این رو او به عنوان یک اصطلاح‌طلب شناخته می‌شود."
5. نکات خاص:
   • این کلمه به صورت مرکب نوشته می‌شود و باید توجه داشت که در برخی موارد ممکن است با کلمه‌های دیگر ترکیب شود. در این حالت، استفاده از خط فاصله ("-") صحیح و الزامی است.

با توجه به این نکات، می‌توان به درک بهتری از کاربرد و نگارش "اصطلاح‌طلب" در زبان فارسی رسید.