قدر

کلمه "قدر" در زبان فارسی معانی و کاربردهای مختلفی دارد و برای نگارش صحیح آن باید به قواعد زیر توجه کنید:

1. معنی و کاربرد:

   • "قدر" به معنی ارزش یا اندازه است. مثلاً در عبارت "قدر خود را بدانید".
   • همچنین به معنای سرنوشت و قضا و قدر نیز به کار می‌رود. به عنوان مثال "قضا و قدر".

2. نحوه‌ی نوشتن:

   • "قدر" به شکل استاندارد نوشته می‌شود و در نوشتار رسمی و نگارشی هیچگونه شکلی غیر از این ندارد.
   • در زبان‌های دیگر یا در اشعار می‌توان با بررسی دو معنی مختلف، به شکل ادبی‌تری استفاده کرد.

3. قواعد صرفی:

   • این کلمه از نظر صرفی تغییر نمی‌کند و به صورت مفعول یا فاعل نمی‌تواند تغییر کند. مثلاً "قدر" در جملاتی نظیر "قدر کتاب را بدانید" به همان صورت باقی می‌ماند.

4. پیشوند و پسوند:

   • می‌توان پسوندهایی به این کلمه افزود. به عنوان مثال "قدرتمند" که به معنای دارای قدرت است.

5. نحوه‌ی تلفظ:

   • تلفظ آن "ghadr" می‌باشد. توجه به لهجه و گویش ممکن است در برخی مناطق مختلف باشد، اما تلفظ استاندارد همان "قدر" است.
6. آوردن در جملات:
   • برای استفاده‌های زیبا و ادبی، می‌توانید آن را در جملات مختلف به کار ببرید: "قدر زمان را باید دانست" یا "احترام به دیگران، نشانه‌ی قدر والدین است".

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "قدر" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.