کلمه "قدر" در زبان فارسی معانی و کاربردهای مختلفی دارد و برای نگارش صحیح آن باید به قواعد زیر توجه کنید:

1. معنی و کاربرد:

   • "قدر" به معنی ارزش یا اندازه است. مثلاً در عبارت "قدر خود را بدانید".
   • همچنین به معنای سرنوشت و قضا و قدر نیز به کار می‌رود. به عنوان مثال "قضا و قدر".

2. نحوه‌ی نوشتن:

   • "قدر" به شکل استاندارد نوشته می‌شود و در نوشتار رسمی و نگارشی هیچگونه شکلی غیر از این ندارد.
   • در زبان‌های دیگر یا در اشعار می‌توان با بررسی دو معنی مختلف، به شکل ادبی‌تری استفاده کرد.

3. قواعد صرفی:

   • این کلمه از نظر صرفی تغییر نمی‌کند و به صورت مفعول یا فاعل نمی‌تواند تغییر کند. مثلاً "قدر" در جملاتی نظیر "قدر کتاب را بدانید" به همان صورت باقی می‌ماند.

4. پیشوند و پسوند:

   • می‌توان پسوندهایی به این کلمه افزود. به عنوان مثال "قدرتمند" که به معنای دارای قدرت است.

5. نحوه‌ی تلفظ:

   • تلفظ آن "ghadr" می‌باشد. توجه به لهجه و گویش ممکن است در برخی مناطق مختلف باشد، اما تلفظ استاندارد همان "قدر" است.
6. آوردن در جملات:
   • برای استفاده‌های زیبا و ادبی، می‌توانید آن را در جملات مختلف به کار ببرید: "قدر زمان را باید دانست" یا "احترام به دیگران، نشانه‌ی قدر والدین است".

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "قدر" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. هر انسانی باید به خود و توانایی‌هایش قدر بدهد تا بتواند به موفقیت‌های بزرگ دست یابد.
2. در روزهای سخت، باید قدر دوستان واقعی‌ام را بدانم که همیشه در کنارش هستند.
3. والدین همیشه به فرزندانشان می‌آموزند که قدر نعمت‌های زندگی را بشناسند و آنها را قدرتمندانه حفظ کنند.