کلمه "بی‌عقل" در زبان فارسی به عنوان یک واژه مرکب و صفت استفاده می‌شود، به معنای فاقد عقل یا ناتوان از تفکر منطقی و معقول. در مورد نگارش و قواعد مرتبط با این کلمه، نکات زیر حائز اهمیت است:

1. نحوه نوشتن: "بی‌عقل" با حرف "ی" و با فاصله مشخص نوشته می‌شود. واژه "بی" به عنوان یک پیشوند منفی و "عقل" به عنوان اسم اصلی به کار رفته است.

2. فاصله‌گذاری: بعد از "بی" که به صورت پیشوند توصیفی است، معمولاً از "عقل" بدون فاصله استفاده می‌شود. به این ترتیب، "بی" و "عقل" به هم متصل می‌شوند و آن را "بی‌عقل" می‌نامیم.

3. استفاده در جملات: این واژه اغلب برای توصیف افرادی به کار می‌رود که به نظر می‌رسد از عقل و درک منطقی بی‌بهره‌اند. به عنوان مثال: "او بی‌عقل عمل کرد."

4. آنتونیم‌ها: ممکن است بخواهید برای این کلمه معانی متضاد نیز جستجو کنید، مانند "عاقل" یا "معقول".

5. تناسب با متن: استفاده از "بی‌عقل" در متون رسمی ممکن است مناسب نباشد و بهتر است در گفتگوهای غیررسمی یا ادبیات انتقادی به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از "بی‌عقل" در نگارش خود به درستی استفاده کنید.