کلمه "کلام صریح" به معنای گفتاری واضح و روشن است. برای استفاده صحیح و نگارش درست این عبارت، به چند نکته قواعد فارسی و نگارشی توجه کنید:

1. تلفظ صحیح: کلام صریح به دو بخش تقسیم می‌شود: "کلام" به معنای گفتار و "صریح" به معنای واضح و بدون ابهام. باید توجه کرد که هر دو کلمه باید به درستی تلفظ شوند.

2. استفاده از علامت‌گذاری: در متون نگارشی، اگر "کلام صریح" بخشی از جمله باشد، باید به ساختار جمله توجه کرد. مثلاً:

   • "او کلام صریحی در مورد موضوع بیان کرد."
   • "کلام صریح او همه را متوجه موضوع کرد."

3. انطباق با قواعد صرف و نحو: باید به نرمی و سادگی استعمال این عبارت در جملات توجه کرد و از جمله‌سازی‌های پیچیده و غیرفصیح پرهیز کرد.

4. جدا نکردن کلمات: در نوشتار، کلمات "کلام" و "صریح" نباید از یکدیگر جدا شوند و باید به صورت پیوسته و به هم چسبیده ذکر شوند.

5. متن ادبی یا رسمی: در متون رسمی یا ادبی می‌توان از این عبارت به عنوان یک اصطلاح مهم استفاده کرد، اما باید دقت شود که تناسب آن با موضوع رعایت شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از "کلام صریح" در نگارش خود به خوبی استفاده کرد.