پر طمع

کلمه "پر طمع" در زبان فارسی به معنای کسی است که طمع زیادی دارد یا به تنهایی یا در آوردن منافع غیر منطقی تلاش می‌کند. در استفاده از این کلمه و ترکیب آن در جملات، باید به نکات نگارشی و قواعد زبان فارسی توجه کنید:

1. فاصله‌گذاری: "پر" و "طمع" دو کلمه جدا هستند و باید با فاصله بین آن‌ها نوشته شوند.

2. نقطه‌گذاری: در جملات، اگر "پر طمع" در وسط جمله بیفتد، باید از سایر نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول یا نقطه استفاده شود.

3. تطابق با جنس و عدد: اگر بخواهید از این کلمه در توصیف یک شخص یا گروه استفاده کنید، باید به جنس و عدد آن توجه کنید. مثلاً "مردی پر طمع" یا "زنی پر طمع".

4. جایگاه کلمه: "پر طمع" می‌تواند به عنوان صفت قبل از اسم یا به عنوان مفعول در جمله به کار برود. مثلاً: "او انسانی پر طمع است." یا "من او را پر طمع می‌دانم."

5. رعایت قواعد جمله‌سازی: استفاده از "پر طمع" در جملات شما باید با سایر اجزای جمله هماهنگی داشته باشد.

به عنوان مثال:

• او همیشه پر طمع بوده و هیچ وقت از خواسته‌هایش راضی نمی‌شود.
• در دنیای امروز، برخی افراد به خاطر طمع زیاد، دچار مشکلات جدی می‌شوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "پر طمع" در نوشتار خود استفاده کنید.