برخورد بزرگوارانه

امام على علیه السلام

فی صِفَةِ الْمُتَّقينَ ـ: بُعْدُهُ عَمَّنْ تَباعَدَ عَنْهُ، زُهْدٌ وَ نَزاهَةٌ وَ دُنُوُّهُ مِمَّنْ دَنا مِنْهُ، لينٌ وَ رَحْمَةٌ. لَيْسَ تَباعُدُهُ بِكِبْرٍ وَ عَظَمَةٍ وَ لا دُنُوُّهُ بِمَكْرٍ وَ خَديعَةٍ؛

در وصف پرهیزگاران، می فرماید: اگر از كسی دوری می كند، به خاطر دنیاگریزی و پاك دامنی است و اگر به كسی نزدیك می شود، از سر خوش خویی و مهربانی است، نه دوری كردنش از روی تكبّر و نخوت است و نه نزدیك شدنش از روی مكر و فریب.

منبع: نهج البلاغه، خطبه 193.