برخورد بزرگوارانه

امام كاظم علیه السلام

اِنَّ الزَّرْعَ يَنْبُتُ فِی السَّهْلِ وَ لايَنْبُتُ فِی الصَّفا، فَكَذلِكَ الْحِكْمَةُ تَعْمُرُ فی قَلْبِ الْمُتَواضِعِ وَ لاتَعْمُرُ فی قَلْبِ الْمُتَـكَـبِّرِ الْجَبّارِ، لاَِنَّ اللّه َ جَعَلَ التَّواضُعَ آلَةَ الْعَقْلِ وَ جَعَلَ التَّـكَـبُّرَ مِنْ آلَةِ الْجَهْلِ؛

زراعت، در زمین هموار می روید، نه بر سنگ سخت. و چنین است كه حكمت، در دل های متواضع جای می گیرد نه در دل های متكبّر. خداوند متعال، تواضع را وسیله عقل، و تكبّر را وسیله جهل قرار داده است.

منبع: تحف العقول، ص 396.