آمرزش گناه در پرتو محبّت

قـالَ الحَسنُ بنُ عَلِىٍ علیهماالسلام

«وَاللّه ِ لا يُحِبُّنا عَبْدٌ أَبَدا وَلَوْ كانَ أَسيرا فِی الدَّيْلَمِ إلاّ نَفـَعَهُ حُبـُّنا وَإنَّ حُبَّنا لَيُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَنِيآدَمَ كَما يُساقِطُ الريحُ الوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ.»

«سوگند به خداوند كه كسی دوست نمی دارد ما را ـ گر چه در دورترین نقاط؛ همچون دیلماسیر باشد ـ مگر این كه دوستی ما به حال او مفید خواهد بود، همانا ولایت و محبت ما ـ اهل بیت ـ گناهان فرزندان آدم را از بین می برد همان طوری كه باد، برگ درختان را از شاخه و تنه او جدا می كند و به زمین می ریزد.»

منبع: بحارالانوار، ج44، ص25 / ـ اهل نجوم مى گویند دَیْلَمْ سرزمینى است در اقلیم قاره چهارم كه طول آن 75 درجه و عرض آن 10/36 سى و شش درجه و ده دقیقه مى باشد. (معجم البلدان، ج2، ص614)