حـبّ اهـل بیـت

قالَ الْحُسَیْنُ علیه السلام

مَنْ أحَبَّنا لايُحِبُّنا إلاّ لِلّهِ، جِئْنا نَحْنُ وَهُوَ كَهاتَيْنِ ـ وَقَدَّرَ بَيْنَ سَبّابَتَيْهِ ـ وَمَنْ أَحَبَّنا لايُحِبُّنا إلاّ لِلدُّنْيا، فَإنَّهُ إذا قامَ قائِمُ الْعَدْلِ وَسِعَ عَدْلُهُ الْبِرَّ وَالْفاجِرَ.

كسی كه ما را تنها، بخاطر خدا دوست بدارد، ما و او مثل این دو (اشاره به دو انگشت) می آییم، و كسی كه ما را بخاطر دنیا هم دوست داشته باشد (باز مفید است زیرا) هنگامی ك امام زمان علیه السلام ظهور كند، عدالت او شامل خوب و بد می شود.

منبع: محاسن البرقى، ج 1، ص 134 ـ بحارالانوار، ج 27، ص 90