حُـبّ و بُغض مكتـبى

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

اَحْبِبْ فِی اللّه ِ وَ ابْغِضْ فِی اللّه ِ وَ والِ فِی اللّه ِ وَ عـادِ فِی اللّه ِ فَاِنَّهُ لَنْ تُنالَ وُلاِيَةُ اللّه ِ اِلاّ بِذلِك، وَ لايَجِـدُ رَجـُلٌ طَعْمَ الإيمانِ وَاِنْ كَثُرَتْ صَلاتُهُ وَ صِيامُهُ حـَتّی يـَكُونَ كَذلِك.

در راه خــدا دوست بـدار و برای خــدا دشمن بـدار، برای خدا موالات ودوستی كن وبرای خدا دشمنی كن، یقینا جـز با این، به ولایـت خـدا نخـواهی رسید. و هـرگز كسی طعـم ایم ـان را نمی یـابد، هر چند نماز و روزه اش فراوان باشد، مگر آنـكه چنـین باشـد. نكته: عمق بخشیدن به محبّتها و كینه ها و بُعد مكتبی دادن به دوستی و دشمنی.

منبع: وسائل الشیعه، ج 11 ص 440