مسئولیت تعلیم و تربیت

الإمام زین العابدین علیه السلام

وأمّا حَقُّ وَلَدِكَ فَتَعَلَمَ أَنَّهُ مِنكَ، ومُضافٌ إِلَيكَ في عاجِلِ الدُّنيا بِخَيرِهِ وشَرِّهِ، وأَنَّكَ مَسؤولٌ عَمّا وَلِيتَهُ مِن حُسنِ الأَدَبِ وَالدِّلالَةِ عَلی رَبِّهِ، وَالمَعونَةِ لَهُ عَلی طاعَتِهِ فيكَ وفي نَفسِهِ، فَمُثابٌ عَلی ذلِكَ ومُعاقَبٌ، فَاعمَلْ فِي أمرِهِ عَمَلَ المُتَزَيِّنِ بِحُسنِ أثَرِهِ عَلَيهِ في عاجِلِ الدُّنيا، المُعذِرِ إلی رَبِّهِ فيما بَينَكَ وبَينَهُ بِحُسنِ القِيامِ عَلَيهِ وَالأَخذِ لَهُ مِنهُ، ولا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِ.

و امّا حقّ فرزندت، این است كه بدانی او از توست و با خوب و بدش در دنیا منسوب به توست و تو درباره آنچه بر عهده ات است، یعنی: خوب تربیت كردن او، او را به سوی خداوند عز و جلراهنمایی كردن، و در كار فرمان برداری از خداوند در حقّ تو و خودش یاری كردن، مسئولی و بر آن، هم پاداش می گیری و هم مجازات می شوی. پس در كار [تربیت] او، همانند كسی رفتار كن كه در این دنیا با اثر نیكش در حقّ او كارش را می آراید و در آنچه میان تو و پروردگارت است، به خاطر انجام دادن درستِ آن و نتیجه ای كه از آن می گیری، نزد او معذور است و نیرویی نیست جز از خدا.

منبع: تحف العقول: ص 263 ح 23، بحار الأنوار: ج 74 ص 15 ح 2.