نماز اهل بیت علیهم السلام

الإمام الباقر علیه السلام

كانَ أبي عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليهماالسلام إذا حَضَرَتِ الصَّلاةُ يَقشَعِرُّ جِلدُهُ، ويَصفَرُّ لَونُهُ، وتَرتَعِدُ فَرائِصُهُ، ويَقِفُ شَعرُهُ، ويَقولُ ودُموعُهُ تَجري عَلی خَدَّيهِ: لَو عَلِمَ العَبدُ مَن يُناجي مَا انفَتَلَ.

امام باقر علیه السلام:پدرم علی بن الحسین علیه السلام، به هنگام نماز، پوست بدنش می ترنجید و رنگش زرد می شد و گوشت تنش به لرزه می افتاد و موی بر تنش راست می شد و در حالی كه اشكش بر گونه روان بود می فرمود: اگر بنده می دانست با كه مناجات می كند، از نماز دست نمی كشید.

منبع: الفریصة: لحمة عند نغض الكتف فی وسط الجنب عند منبض القلب، وهما فریصتان ترتعدان عند الفزع. (لسان العرب: 7 / 64). / انفتل فلان عن صلاته أی انصرف، ولفت فلانًا عن رأیه وفتله أی صرفه ولواه، وفتله عن وجهه فانفتل أی صرفه فانصرف. (لسان العرب: 11 / 514). / مقتل الحسین علیه السلامللخوارزمیّ: 2 / 124 عن حنّان بن سدیر عن أبیه.