نماز اهل بیت علیهم السلام

الإمام علیّ علیه السلام

ـ إنَّهُ كانَ يَوما في حَربِ صِفّينَ مُشتَغِلاً بِالحَربِ والقِتالِ وهُوَ مَعَ ذلِكَ بَينَ الصَّفَّينِ يَرقُبُ الشَّمسَ، فَقالَ لَهُ ابنُ عَبّاسٍ: يا أميرَالمُؤمِنينَ ما هذَا الفِعلُ ؟ ـ: أنظُرُ إلَی الزَّوالِ حَتّی نُصَلِّيَ، فَقالَ لَهُ ابنُ عَبّاسٍ: وهَل هذا وَقتُ صَلاةٍ ؟! إنَّ عِندَنا لَشُغلاً بِالقِتالِ عَنِ الصَّلاةِ ! فَقالَ عليهالسلام: عَلی ما نُقاتِلُهُم ؟! إنَّما نُقاتِلُهُم عَلَی الصَّلاةِ.

امام علی علیه السلامدر جنگ صفّین كه به جنگ و نبرد مشغول بود، در میانه جنگ خورشید را هم زیر نظر داشت. ابن عبّاس به او عرض كرد: یا امیر المؤمنین! چه می كنی؟ حضرت علیه السلام فرمود: می نگرم كه چه هنگام، زوال ظهر می شود تا نماز بگزاریم. ابن عبّاس به حضرت علیه السلام عرض كرد: آیا حالا وقت نماز است؟! جنگ، ما را از نماز باز داشته است. حضرت علیه السلام فرمود: ما چرا با آنها می جنگیم؟! ستیز ما با آنها فقط بر سر نماز است.

منبع: إرشاد القلوب: 217.