زندان مؤمن و بهشت كافر

الإمام الصادق علیه السلام

كانَ فيما وَعَظَ اللّه ُ بِهِ عيسَی بنَ مَريَمَ عليهالسلام أن قالَ لَهُ:... يا عيسی، إنَّ الدُّنيا سِجنٌ ضَيِّقٌ مُنتِنُ الرّيحِ وَحِشٌ، وفيها ما قَدتَری مِمّا قَد ألَحَّ عَلَيهِ الجَبّارونَ، فَإِيّاكَ وَالدُّنيا، فَكُلُّ نَعيمِها يَزولُ، وما نَعيمُها إلاّ قَليلٌ.

امام صادق علیه السلام: از جمله اندرزهای خداوند به عیسی بن مریم علیهماالسلام این بود كه به او فرمود: «... ای عیسی! دنیا، زندانی تنگ و بدبو و وحشتناك است و در آن، گاه چیزهایی می بینی كه گردنگشان بر آنها پای می فشارند. پس، از دنیا بپرهیز كه همه ناز و نعمت دنیا، از بین رفتنی است و ناز و نعمتش جز اندك نیست».

منبع: الأمالی للصدوق: ص 610 ح 842 عن أبی بصیر، الكافی: ج 8 ص 137 ح 103 عن علیّ بن أسباط عنهم علیهم السلام ولیس فیه «ضیّق» وفیه «وحسن فیها» بدل «وحش وفیها»، تنبیه الخواطر: ج 2 ص 143 وفیهما «تذابح» بدل «ألحّ»، أعلام الدین: ص 231 من دون إسنادٍ إلى المعصوم وفیه «وحسن فیها» بدل «وحش وفیها» و«یتذابح» بدل «ألحّ»، بحار الأنوار: ج 14 ص 294 ح 14.