زندان مؤمن و بهشت كافر

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

أنزَلَ اللّه ُ إلَيَّ جِبريلَ عليهالسلام بِأَحسَنِ ما كانَ يَأتيني صورَةً، فَقالَ: إنَّ السَّلامَ يُقرِئُكَ السَّلامَ يا مُحَمَّد، ويَقولُ: إنّي أوحَيتُ إلَی الدُّنيا أن تَمَرَّري وتَكَدَّري وتَضَيَّقي وتَشَدَّدي عَلی أولِيائي حَتّی يُحِبّوا لِقائي، وتَسَهَّلي وتَوَسَّعي وتَطَيَّبي لاِءَعدائي حَتّی يَكرَهوا لِقائي؛ فَإِنّي جَعَلتُها سِجنا لاِءَولِيائي وجَنَّةً لاِءَعدائي.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: خداوند، جبرئیل علیه السلام را در زیباترین چهره ای كه بر من وارد می شد، نزد من فرستاد و او گفت: ای محمّد! سلام ،به تو سلام می رساند و می گوید: «من به دنیا وحی كردم كه بر دوستانم تلخ و تیره و تنگ و سخت شو تا مشتاق دیدار من شوند و بر دشمنانم آسان و فراخ و خوش شو تا كه دیدار مرا ناخوش بدارند؛ زیرا من، دنیا را زندان دوستانم و بهشت دشمنانم قرار داده ام».

منبع: المعجم الكبیر: ج 19 ص 7 ح 11، شُعب الإیمان: ج 7 ص 149 ح 9800، الفردوس: ج 1 ص 145 ح 521 كلاهما نحوه وكلّها عن قتادة بن النعمان، كنز العمّال: ج 3 ص 191 ح 6110 ؛ أعلام الدین: ص 277 نحوه، بحار الأنوار: ج 81 ص 194 ح 52. / یكى از اسماى خداوند متعال، «سلام» است، چنان كه در آیه 23 حشر آمده است.