گناه، از صلاحیت مى اندازد

امام رضا علیه السلام

اِنَّ نوحا قالَ: «رَبِّ اِنَّ ابْنی مِنْ اَهْلی وَ اِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَ اَ نْتَ اَحْكَمُ الحاكِمينَ»، فَقالَ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ: «يا نوحُ اِنَّهُ لَيْسَ مِنْ اَهْلِكَ اِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ» فَاَخْرَجَهُ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ اَنْ يَـكونَ مِنْ اَهْلِهِ بِمَعْصيَتِهِ؛

نوح علیه السلام گفت: «پروردگارا! پسر من هم از خانواده من است و وعده تو حق است [كه نجات خانواده مرا تضمین فرمودی] و البته تو بهترینْ قضاوت كننده ای». خداوند ـ عزّ و جلّ ـ فرمود: «ای نوح! آن پسر، از خانواده تو نیست؛ چرا كه [فرزندی] ناصالح است». بدین ترتیب، خداوند، آن پسر را به خاطر گناهانش، از خانواده نوح، بیرون كرد.

منبع: بحار الأنوار، ج 11، ص 321، ح 28.