گناه، از صلاحیت مى اندازد

پیامبر صلی الله علیه و آله

لَقَدْ اَقامَ نوحٌ فی قَوْمِهِ وَ دَعاهُمْ اَ لْفَ سَنَةٍ اِلاّ خَمْسينَ عاما، ثُمَّ وَصَفَهُمُ اللّه ُ تَعالی فَقَلَّـلَهُمْ فَقالَ: «وَ ما آمَنَ مَعَهُ اِلاّ قَليلٌ» وَ لَقَدْ تَبِعَنی فی سِنِّیَ اَ لْقَليلَةِ وَ عُمُریَ الْيَسيرِ ما لَمْ يَتْبَعْ نُوحا فی طولِ عُمُرِهِ وَ كِبَرِ سِنِّهِ؛

نوح علیه السلام در میان قوم خود، زندگی كرد و نهصد و پنجاه سال، آنها را به ایمان، دعوت كرد؛ امّا خدای متعال، مؤمنان قوم نوح را اندك شمرده و فرموده است: «از قوم او، جز گروهی اندك، كسی ایمان نیاورد»، در حالی كه در سال های اندكِ دعوت من و عمر كوتاهم، آن اندازه مردم به من گرویده اند كه از ایمان آورندگان به نوح علیه السلام با آن عمر طولانی اش بیشترند.

منبع: تفسیر نور الثقلین، ج 4، ص 154، ح 19.