چرا باید بعد از آمیزش غسل كرد؟

امام رضا علیه ‏السلام

عِلَّةُ غُسلِ الجَنابَةِ النَّظافَةُ لِتَطهيرِ الإِنسانِ مِمّا أصابَ مِن أذاهُ وتَطهيرِ سائِرِ جَسَدِهِ؛ لِأَنَّ الجَنابَةَ خارِجَةٌ مِن كُلِّ جَسَدِهِ فَلِذلِكَ وَجَبَ عَليهِ تَطهيرُ جَسَدِهِ كُلِّهِ، وعِلَّةُ التَخفيفِ فِي البَولِ وَالغائِطِ أنَّهُ أكثَرُ وأدوَمُ مِنَ الجَنابَةِ، فَرَضِيَ فيهِ بِالوُضوءِ لِكَثرَتِهِ ومَشَقَّتِهِ ومَجيئِهِ بِغَيرِ إرادَةٍ مِنهُ ولا شَهوَةٍ، وَالجَنابَةُ لا تَكونُ إلاّ بِالاِستِلذاذِ مِنهُم وَالإِكراهِ لِأَنفُسِهِم.

علّت غسل جنابت، پاكیزگی است تا انسان از آنچه از آزردگی آن كار دیده است، تطهیر شود و همه تن او پاك گردد؛ زیرا جنابت، از همه بدن شخص برخاسته و از همین رو، تطهیر همه بدن بر او واجب شده است. امّا علّت آسان‏تر گرفتن درباره پیشاب و مدفوع، آن است كه از جنابت بیشتر و همیشگی‏ترند و از همین رو، به سبب فراوانی، مشقت‏آوری و بیرون آمدن آنها بدون خواست و شهوت، خداوند، در این باره به وضو بسنده داشته است، در حالی كه جنابت، تنها از لذّت‏جویی و لذّت‏یابی و وا داشتن خود به این كار از انسان برمی‏خیزد.

منبع: كتاب من لا یحضره الفقیه، جلد 1، صفحه 76، حدیث 171، عیون أخبار الرضا علیه ‏السلام، جلد 2، صفحه 88، حدیث 1، علل الشرائع، صفحه 281، حدیث 1 كلاهما عن محمّد بن سنان، المناقب لابن شهرآشوب، جلد 4، صفحه 355، بحار الأنوار، جلد 81، صفحه 2، حدیث 2 دانش نامه احادیث پزشكی: 1 / 628